تاریخچه هنرهای رزمی کره

… اولین هنر رزمی که در کره گسترش یافت سادوموسول ( هنرهای رزمی قبیله ای یا خانوادگی ) نام داشت که ریشه های آن به کره باستان باز می گشت . تشکیلات سه پادشاهی در هزاره اول میلادی به همراه پادشاهان , درباریان و سربازان سلطنتی دومین فرم از هنرهای رزمی کره یعنی کونگ جونگ مو سول ( هنرهای رزمی دربار امپراطوری ) را بوجود آورد . سومین شکل از هنرهای رزمی که در کره توسعه یافت بول کیو مو سول ( هنرهای رزمی راهبان بودایی ) نامیده می شد که توسط راهبانی که از چین آمده بودند به کره معرفی شد .

سا دو مو سول

…. سادوموسول قدیمی ترین شکل شناخته شده از هنرهای رزمی کره می باشد . در آن دوران سلاحها ابتدا از سنگ و با آغاز عصر مفرغ از برنز ساخته می شد …. این سلاحها شامل سوک کوم ( چاقوی سنگی ) , سوک چانگ (نیزه سنگی ) , سوک بو (تبر سنگی ) , هوال سول ( تیروکمان ‌) , شمشیرهای برنزی و همچنین از سالاک سول ( پخش و پرتاب ماسه ) و توسوک سول ( تکنیکهای پرتاب سنگ ) استفاده می شد ….

کونگ جونگ مو سول

…. طی زمانهای مختلف در هر سه پادشاهی سربازانی نخبه که بیشتر از خانواده های سلطنتی و اصیل زادگان بودند شکل می گرفتند . در سیلا این نیروها هوارانگ , در کوجوریو سون بی و در پیک چی با نام سوسا شناخته می شدند .

…. یکی از سربازان پبک چی به نام آدونگ یونگ کی در استفاده از دستها و آرنجهایش تبحر کامل پیدا کرده بو.د بطوری که از آنها همچون شمشیری برنده جهت شکافتن زره حریف استفاده می کرد ….

بول کیو مو سول…. همزمان با معرفی بودایسم , بول کیو موسول عامل توسعه بسیاری در هنرهای رزمی کره شد . سلامتی , دفاع شخصی و دفاع از معابد و کشور سه عامل اصلی تمرین هنرهای رزمی توسط راهبان بودایی بود .

…. روش های اولیه ابداع شده توسط راهبان شامل وال بوب ( اصول سالم سازی جسمی ) , هیول بوب ( اصول سالم سازی درونی ) و تکنیکهای دست خالی بود لیکن برخی سلاحهای برگرفته از طبیعت و بدون تیغه همچون یونگ سول ( تکنیکهای چوب ) , دان بونگ سول ( تکنیکهای چوب کوتاه ) و جی پانگ سول ( تکنیکهای عصا ) نیز در این سیستم دیده می شد .

در یک دسته بندی کلی تکنیکهای موجود در کونگ جونگ موسول بشرح ذیل است :

تکنیک­های دست:

• روش­های ضربات دست باز و بسته، شامل کف دست، مشت، ضربه با مچ، ضربه با انگشتان دست و تمرینات تخصصی دست.

• ضربه به نقاط حساس بدن.

• ضربه با بازو، آرنج و کتف.

• دفاع در برابر ضربه و بلوکه نمودن آن.

تکنیک­های پا :

• ضربات بنیادی (پایه).

• ضربات چرخشی.

• ضربات پرشی.

• ضربات ترکیبی.

• ضربات با دو پا.

• ضربات به نقاط حساس.

• ضربات ویژه.

تکنیک­های گلاویزی و پرتابی :

• پرتاب بدن.

• پرتاب­های افت.

• پرتاب پا.

• قلاب ( استفاده از) نقاط حساس.

• دفاع در برابر قلاب.

• تکنیک­های کشتی.

• نبرد بر روی زمین ( گلاویز شدن بر روی زمین).

تکنیک­های قفل مفاصل:

• روش­های مهار حریف.

• تکنیک­های شکستن مفاصل.

• قفل مفصل ترکیبی.

• تکنیک­های کنترل و تعیین جهت ] انرژی[ ( استفاده از نیروی حریف علیه خودش).

• تکنیک­های تسلیم­نمودن با استفاده از نقاط حساس.

تکنیک­های افت و آکروبات:

• تکنیک­های آمادگی و چالاکی بدن.

• تکنیک­های حفاظت از بدن.

• حرکات آکروباتیک در جهت حمله و دفاع.

آمادگی بدن:

• تمرینات کششی و نرمشی همه­ جانبه.

• آمادگی قلبی و عروقی.

• تقویت عضله و ماهیچه­ ها.

• تقویت تاندون و رباط.

• آمادگی استخوان­ها و نرمش مفاصل.

تکنیک­های منتج از حالت جانوران:

تکنیک­های متکی بر حرکات و کاراکترهای رزمی و ذاتی جانوران:

• ببر.

• مانتیس (آخوندک).

• مرغ ماهیخوار.

• اژدها( موجود افسانه­ای).

• مار.

• خرس.

• عقاب و غیره

سلاح­های سنتی کره:

• شمشیر: کوتاه و بلند، تکی یا جفت، صاف یا خمیده

• چوب: کوتاه، متوسط، بلند، تکی یا جفت.

• چوب نوسانی (نانچاکو): دوبل یا سه تکه.

• نیزه.

• عصا.

• بادبزن.

• طناب.

• تیر و کمان.

که همگی از سلاح­های امپراطوری، بودایی و بومی هستند.

 

روش­های درمان در هنرهای رزمی : (در هنرهای رزمی اصیل و کهن, آشنایی با بدن جزیی لاینفک از هنر و دانش اساتید رزمی است)

• طب سوزنی.

• طب با فشار نقاط خاص.

• سیستم­های انرژی درونی.

• طب گیاهی.

تکنیک­های تنفسی و مدی­تیشن:

• تکنیک­های مختلف کنترل تنفس.

• حالت­های تنفس و مدی­تیشن.

• تکنیک­های تمرکز.